Marx (18)
In de VPRO-gids van deze aflopende week komt Karl Marx een
paar keer voor. Het is morgen, 5 mei, immers tweehonderd jaar geleden dat hij
werd geboren, en dat wordt herdacht. Een van de berichten in de gids formuleert
dat zo: ‘In 2018 zou Karl Marx tweehonderd jaar zijn geworden.’ Als hij niet in
1883, 135 jaar geleden, veel te jong overleden was, moet de maker van deze zin gedacht
hebben. Meneer Ötzi uit het bericht eronder zou dus dit jaar wellicht 3500 oud
zijn geworden – als hij niet een collega met een boog en een pijl was
tegengekomen. Het is natuurlijk wel zo dat Marx voor sommigen nog altijd leeft,
al is het dan niet in het geheim en onder een andere naam in Paraguay of
Argentinië.
Nog zo’n idee van Marx en zijn werk staat elders in de
VPRO-gids: daar wordt Das Kapital een ‘boekenplankvuller’ genoemd. Nu telt de uitgave
van Das Kapital die de meeste Nederlanders wel kennen, de Nederlandse vertaling
namelijk, die zij zelf, hun ouders of hun grootouders ooit kochten onder het
devies: dat boek moet ik toch een keer lezen, zo’n 600 bladzijden, en die zijn
met zijn allen 3,5 centimeter breed. Mocht deze redacteur van de VPRO-gids, in
tegenstelling tot de meeste mensen, weten dat Das Kapital nog een paar – nooit vertaalde – delen heeft, dan kun je daar, afhankelijk van de uitgave die je voor ogen
hebt, nog een decimeter bijtellen. Ja, maar ik bedoelde, hoor ik de
VPRO-persoon dan tegenwerpen, dat er heel veel boeken over Das Kapital
geschreven zijn. Dat is waar, zou ik dan terugzeggen, maar dat is wel meer dan
een plank. Als u, meneer de redacteur, dat geweten had, had u het ook
opgeschreven.
Marx zou zich in zijn graf in Londen omdraaien als hij het
las, maar dat is best moeilijk: ze hebben daar in Highgate een hele grote, zware, oude kop boven op hem gezet.
Hoe dan ook: Karl, vier ze morgen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Opmerking: Alleen leden van deze blog kunnen een reactie posten.