Twee uur rijden
Een beetje humor is nooit weg in deze ernstige tijden, daarom was ik blij dat ik het boek ‘Van het socialisme, de dingen die voorbijgaan. Een geschiedenis van de DDR’ van Willem Melching tegenkwam. Het verscheen in 2004. Indertijd had ik er geen belangstelling voor, en nu, na de eerste zin van het ‘Woord vooraf’, ook niet meer. Die eerste zin luidt namelijk: ‘Nog niet zo lang geleden lag twee uur rijden voorbij Oldenzaal de Deutsche Demokratische Republik.’
Die mededeling zou interessant kunnen zijn, want ze zou kunnen betekenen dat Melching die reis van de westelijke grens van de Bondsrepubliek Duitsland naar de oostelijke aflegde in een Porsche 911 Carrera 3.2 of een soortgelijk voertuig, nadat hij eerst de Autobahn-autoriteiten had verzocht geen ander verkeer toe te laten. Driehonderd kilometer, want zo ver is het van de grens bij Oldenzaal tot de voormalige DDR-grensovergang Marienborn, in twee uur afleggen, dat zou zelfs nu knap zijn. Volgens Google Maps doe je er op dit moment, een uur of twaalf op een maandagmiddag, drie uur en een kwartier over. Op rustige momenten, ik heb het gisteren, zondag, ook al eens gemeten, een half uurtje minder.
Nu ben ik in de loop van de jaren, heb ik laatst uitgerekend, een stuk of vijftig keer vanuit Nederland naar Berlijn gereisd, en weer terug. Meestal met de auto, en meestal via de rechtstreekse weg vanuit Utrecht e.o. of Den Haag e.o. En ik kan u vertellen dat de reis door de Bondsrepubliek tot 1990, toen de DDR ophield te bestaan, behoorlijk wat langer duurde dan drie uur, ook met auto's die een stuk sneller waren dan de 2CV’s waarmee het reizen naar Berlijn midden jaren zeventig voor mij begon. Tegenwoordig is de hele route snelweg, maar tot in de jaren tachtig moest je het eerste stuk na Oldenzaal over een provinciale weg naar Rheine rijden, vervolgens kreeg je een stuk snelweg, en honderd kilometer verderop moest je dwars door het stadje Bad Oeynhausen, want daar was de rondweg nog niet klaar. Die is er pas sinds eind 2018. En het kon best gebeuren dat je daar in Bad Oeynhausen een uur of langer tussen de vrachtauto’s door naar het volgende stuk snelweg kroop.
Wie opschrijft dat ooit de DDR twee uur rijden achter Oldenzaal begon is in elk geval nooit met de auto naar de DDR gereden. En ik denk dan: als de rest van het boek ook op die manier geschreven is, hoef ik geen tijd te verdoen met het lezen ervan.
